Kościół św. Mikołaja Biskupa w Żegocinie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół Świętego Mikołaja Biskupa w Żegocinie
A-36/M z dnia 28 grudnia 2005
Kościół parafialny
Ilustracja
widok ogólny
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miejscowość

Żegocina

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Mikołaja Biskupa w Żegocinie

Wezwanie

św. Mikołaja Biskupa

Wspomnienie liturgiczne

6 grudnia

Przedmioty szczególnego kultu
Relikwie

św.Mikołaja

Położenie na mapie gminy Żegocina
Mapa konturowa gminy Żegocina, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętego Mikołaja Biskupa w Żegocinie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętego Mikołaja Biskupa w Żegocinie”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętego Mikołaja Biskupa w Żegocinie”
Położenie na mapie powiatu bocheńskiego
Mapa konturowa powiatu bocheńskiego, blisko dolnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętego Mikołaja Biskupa w Żegocinie”
Ziemia49°48′18″N 20°25′06″E/49,805000 20,418333

Kościół św. Mikołaja Biskupa w Żegocinie – neobarokowa, murowana świątynia z 1896 roku, znajdująca się w Żegocinie. Funkcjonuje jako kościół parafialny.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy kościół w Żegocinie został ufundowany w 1293 roku przez Zbigniewa Żegotę. W 1896 roku kościół ten nie nadawał się do użytku, gdyż groził zawaleniem. Z tego powodu stary kościół rozebrano, a nowy wybudowano na miejscu dawnego. Wszystko to działo się za proboszczowania ks. Jakuba Janczego[1].

Wnętrze[edytuj | edytuj kod]

Ołtarz główny ufundowany przez dziedzica Łąkty Górnej Feliksa Armatowicza i jego rodziny. Wykonany w Tyrolu tak samo jak boczne ołtarze, które znajdują się w nawach bocznych. Na chórze organy wykonane przez orgamistrza Tomasza Falla ze Szczyrzyca. Ołtarz Matki Bożej Niepokalanej wyrzeźbiony przez Jakuba Juszczyka z Żegociny, na zamówienie Kaspra Parucha z Rozdziela. Ambona z XVIII wieku, tak samo jak rzeźby na belce tęczowej[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]